Dünyanın etrafında döndüğü kişi.
En sonunda bütün düşmanlarını yenip güzel kızı kapan kişi.
Bütün kötülerin korktuğu yegane kişi.
Başrol.
Peki ben?
Bütün kariyeri boyunca tek bir başarısı olmuş niteliksiz bir yazar olan ben, batırdığım hikayelerden birinde hayata dönmüştüm.
“İşte bu ya.”
Şeklinde düşündüm yumruklarımı heyecandan sıkarken.
Az önce kendi hikayemin içine mi girdim ben?
Şimdi başrol olma zamanım mı geldi yoksa?
.
.
Hayır.
Üzülerek söylüyorum, bu o tür bir hikaye değil. Ben de başrol değilim.
Dünya benim etrafımda dönmüyor.
Güzel kızlar etrafımda dolanmıyor.
.
.
.
“Oh be…”
Şöyle rahat bir of çektim.
“Çok şükür başrol değilim.”
Gözlerim… Ha-haha…
Mutluluk gözyaşları bunlar!
.
.
.
Bir dakika, neden başrol olmak istemediğimi merak mı ediyorsunuz?
Bir başrolü anlatırken çok önemli bir noktayı atladım aslında.
O da…
Başlarının beladan kurtulmaması.
Daha az önce ölmüştüm zaten. Çok net söyleyebilirim ki, bir daha deneyimlemek istediğim bir şey değil.
Mümkünse, lütfen, uzun rahat bir hayat yaşamama izin ver.
Bana bu şansı tanıyan kişi, her kimsen bilmeni isterim ki… Sana minnettarım.
.
.
.
Demez olaydım.
Yorumlar